۱۳۸۸ تیر ۱۹, جمعه

بیانیه 'همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران'

وبلاگ هواداران جبهه متحد دانشجویی
۱۸ تیر ماه/۱۳۸۸/خورشیدی
سپاس از مردم - دبیرخانه ی همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران
مردم ایران از ۲۲ خرداد تا کنون یعنی حدود یک ماه،از خود رشد فکری شگفت انگیزی نشان دادند.ان ها برای اولین بار به نظر نهاد های حکومتی بی توجهی کرده و نتیجه ی اعلام شده از سوی شورای نگهبان را نپذیرفتند. ان ها به خیابان ها ریخته و از انفعال خارج شدند. این مبارزه به صورت خودجوش صورت گرفت.حتا دست به راهپیمایی ملیونی زدند. در این راهپیمایی های ملیونی اما مسالمت امیز شعور سیاسی خود را به نمایش گذاشتند. تا ان جا که به مردم مربوط بود حتا خون از دماغ کسی نیامد.
با وجود این که رهبر جمهوری اسلامی که اینک اصلاح طلب ها بر این باور هستند که به دلیل تقلب در انتخابات و حذف جمهوریت رژیم به رهبر دولت کودتایی تبدیل شده است،مردم را به سرکوب شدید تهدید کرد،اما با این حال مردم دست به نافرمانی مدنی زده و به مقاومت پرداختند که شنبه ی سیاه حاصل مقاومت مدنی و مسالمت امیز مردم از یک سو و سرکوب عریان حکومت از دیگر سو بود.بنا بر این مقاومت مدنی یا نافرمانی مردم ،هر دو روی یک سکه است که از سوی مردمی گزینش شده که تا پیش از این ،صرفا تماشگر داوری ها و نظرات رهبر یا شورای نگهبان و سایر نهاد های حکومتی بودند.
به هر دلیل مردم صلاح نمی دیدند دست به اعتراض بزنند . اما در شرایط فعلی ،مردم این تصمیم را گرفتند و به ان عمل کردند. مبارزات مسالمت امیز از طریق تظاهرات خیابانی و شعار های شبانه یا از طریق اینترنت ادامه یافت تا به دنیا نشان بدهند که این حکومت نماینده ی مردم ایران نیست و ایرانیان خواهان صلح و دموکراسی هستند.
۱۸ تیر ماه روزی بود که مردم به دعوت اپوزسیون به خیابان ها ریختند تا بار دیگر ایران تیتر یک بسیاری از خبرگزاری های مهم باشد و جنبش ازادی خواهی زنده بماند.امروز خیابان های تهران میدان مانور نیرو های گوناگون از امنیتی،لباس شخصی،انتظامی ، نظامی و شبه نظامی بود.این مانور برای مقابله با مردمی بود که مسالمت امیز و با دست خالی به خیابان ها امده بودند.
تظاهرات امروز به خوبی نشانگر این است که در ایران بسیاری از معادلات برهم ریخته و مردم نا راضی از سرکوب واهمه ای ندارند.به راستی باید از این مردم شجاع و خردمند سپاسگذار بود.مردم راه اعتراض و مقاومت را یاد گرفته اند. حکومت اما هنوز به شیوه ی پیش،بر این گمان است که می تواند با سرکوب و بگیر و ببند،مردم را به خانه ها برگرداند. به راستی این گمانی باطل است و حکومت باید بداند که شرایط متفاوت است و مردم تصمیم گرفته اند سرنوشت خود را تغییر بدهند.حکومت به صورت افراطی از خشونت عریان برای سرکوب مردم استفاده می کند.این خشونت عریان را تا مرز توحش ادامه داده است.باید به این لحاظ به حکومت گران هشدار داد. زیرا جامعه را بیش از پیش به دام خشونت می کشاند.
همچنین باید از ایرانیان برون مرز سپاسگذار بود که با همبستگی بی نظیر خود ،از هم میهنان درون مرز پشتیبانی کرده اند.اگر این همبستگی و پشتیبانی ادامه یابد به طور قطع در مبارزات درون مرز تاثیر خواهد داشت. این مبارزه ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر